Hayatımın çoğunu sayılarla haşır neşir geçirmiş biri olarak kabaca bir hesap yaparsak ömrümün yaklaşık 30 yılına tekabül ediyor bu sayı. Bugün düşünüp geriye baktığımda hayatımın yarısından fazlasını bu işe adadığımı görmek, zaman içerisinde hem mesleğin hem de kendimin ne kadar değiştiğinin farkına varmak ne zaman bu konuya kafa yormaya başlasam bana şaşkınlık veriyor. Bilgisayarların kocaman ve ağır, telefonların kablolu olduğu bir devirden tüy gibi hafif laptoplara ve tek tuşla bütün iş sürecinizi yönetebileceğiniz telefonlara… Devir değişiyor ve değişirken de her şeyi beraberinde değiştiriyor.

Sevmeyen bir insanın bu meslekte 11.000 gün geçirebileceğini düşünemiyorum. Hayattaki çoğu şey gibi bu işte de sürekliliği yakalamak için tutku gerekiyor. Tutku da kuru kuruya yetmiyor; sürekli araştırmak, kendini geliştirmek, bolca insanla konuşmak ve çevrenizi geliştirmeniz de gerekiyor. Doyum noktasına ulaşmakta olan bu sektörde az önce saydıklarım yapılmadığı takdirde işten keyif almamak, gerekli kişisel tatmin seviyesine ulaşamamak da pekâlâ mümkün.

Ne kadar Mali Müşavir denilince akla sadece sayılarla uğraşıp masa başında oturan insanlar gelse de benim bu genel kanıya inanmadığımı da belirtmeden geçmek istemiyorum. Aslında bizim işimiz sayılarla değil, insanlarla. Artık karşınızdaki insanın bulunduğu pazardan neler beklediğini anlamak, atılabilecek doğru adımları planlamak, gerekli karar alım mekanizmalarına yardımcı olmak ve şirketleri idare eden kişilere tavsiye, telkin, öneride bulunmak işimizin daha büyük bir parçası olduğunu görüyorum. Dolayısıyla eskiden sizi bir yerlere kadar getirebilecek excel veya türevi yazılımları bilmek sizi insan ve analiz yetenekleriniz olmadığı sürece artık desteklemekte yeterli olamıyor. Bizim mesleğimizin mensupları da işte tam bu sebepten ikiye ayrılır zaten: İşini tutkuyla yapanlar veya işini yapanlar.

Ben iyi günde de kötü günde de bu işi çok sevdim ve kendimi bu alanda hep rahat hissettim. Bu meslekte geçen 30 yıl şu an sanki bir göz açıp kapama süresinde geçmiş gibi hissettiriyor. Bir 11.000 gün daha bu mesleği yapmaya devam eder miyim bilmiyorum ancak önümdeki günleri heyecanla beklemek, ekibimle yeni çözümler üretmek, bu yolculukta yanımda olanlar ile yanında olduklarımla bir arada olmak ve yarın yine kalkıp hayata dair mesleğe dair çözümler sunabilme umudu, hayali, düşüncesi bana mutluluk veriyor.

Nice günlere.

İbrahim Gürkan